Het is nu pakweg een jaar geleden dat ik de fraaie cd-box ‘Murray Perahia – The first 40 years’ kreeg. Op CD 17 staan de ‘Impromptus’ (D899 en D935) van Franz Schubert. Altijd als ik die draai moet ik denken aan Alfred Brendel, de nu vierentachtigjarige Oostenrijkse pianist. Zelden heb ik iemand Op. 90/3 (D899) zo horen en zien spelen. Niks ten nadele van Perahia, maar deze vertolking is vanwege zijn bereik en intensiteit gewoon beter en grootser. Daar wil ik op deze prachtige lentedag aandacht voor vragen. In deze jachtige en overspannen tijd kan een flinke dot tegengas geen kwaad. Let op het morsige pleistertje om de nagel van Brendel’s linkerduim. Klik aan en vergeet niet het geluid aan te zetten. Zet u neer, ontspan en onderga.

En? Wat vond u ervan? Raakte het u, of vond u het wel knap gespeeld?

Ik vond het groots, zeldzaam en zuiver vertolkt. Weergaloos.

© Bram Zoon 2014