Wim Koopman

Wim KoopmanWie kent als rechtgeaarde Rotterdammer niet de levende wielerlegende Wim Koopman? Hij zal op dit moment om en nabij de zevenenzestig zijn. Jarenlang zag ik hem op zijn racefiets langzaam – bijna stap voor stap – door de Johan van Oldenbarneveltstraat gaan. De hoge rug, het hoofd diep tussen de schouderbladen getrokken. Een man ook met vertederende, engelachtige, blauwe ogen. Er zijn prachtige maar bovenal schrijnende verhalen over hem in omloop. De laatste tijd zie ik hem niet meer, ik hoop dat het goed met hem gaat. Hierbij zijn foto op jeugdige leeftijd die ik onlangs van Theo Okhuijzen ontving.

Over Bram Zoon

Bram Zoon komt uit een gezin van zeven jongens en een meisje. Hij studeerde bedrijfs- en organisatiekunde in Rotterdam (EUR) en Utrecht (Master of Management Change). In december 2010 debuteerde Zoon met Gloed van Liefde, een egodocument. Twee jaar later volgden Egbert Reitsma: architect en kunstschilder en Hemelsplein, een novelle over de zoektocht naar waarheid van econoom Jacob Walbeek. Maart 2014 verscheen De rots van Calpe, waarvan nog datzelfde jaar een tweede druk verscheen. In datzelfde jaar werd Glow of Love bij America Star Books gepubliceerd. In juni 2015 kwam De illusie van de zelfbepaling uit, een bundeling van filosofische essays; prof. dr. Frans Jacobs schreef het voorwoord. Onlangs (september, 2018) kwam de novelle Villa Minerva - Kroniek van een dagboekschrijver, uit bij Brave New Books. Maart 2020 verscheen het essay Kabinet van Heidegger.