Vergeten, verlaten, weggevaagd

DSCN4961

Zomer 2013 heb ik afscheid genomen van het bestuur van de Rooms Katholieke begraafplaats Laurentius te Rotterdam. Met veel plezier en overgave heb ik een tweetal bestuursperiodes (8 jaar) deze gedenktuin in Kralingen-Crooswijk mogen bijstaan. Altijd al heb ik een buitengewone belangstelling voor kerkhoven gehad. Als we op reis zijn bezoeken we er altijd één of meerdere, waar ook ter wereld. Door dat bestuurslidmaatschap ben ik me ook meer gaan verdiepen in de wereld achter deze begraafplaatsen. Vorig jaar was ik weer eens in Zuid-Frankrijk en heb daar op meerdere kerkhoven opvallend vaak verlaten of verwaarloosde gedenktekens aangetroffen. Door middel van enkele opnamen en een begeleidende tekst besteed ik aandacht aan deze bijzondere graven en het euthanasiedebat in Nederland. Ga voor dit essay naar ‘de illusie van de zelfbepaling.’

© Bram Zoon 2014

 

Over Bram Zoon

Bram Zoon komt uit een gezin van zeven jongens en een meisje. Hij studeerde bedrijfs- en organisatiekunde in Rotterdam (EUR) en Utrecht (Master of Management Change). In december 2010 debuteerde Zoon met Gloed van Liefde, een egodocument. Twee jaar later volgden Egbert Reitsma: architect en kunstschilder en Hemelsplein, een novelle over de zoektocht naar waarheid van econoom Jacob Walbeek. Maart 2014 verscheen De rots van Calpe, waarvan nog datzelfde jaar een tweede druk verscheen. In datzelfde jaar werd Glow of Love bij America Star Books gepubliceerd. In juni 2015 kwam De illusie van de zelfbepaling uit, een bundeling van filosofische essays; prof. dr. Frans Jacobs schreef het voorwoord. Onlangs (september, 2018) kwam de novelle Villa Minerva - Kroniek van een dagboekschrijver, uit bij Brave New Books. Maart 2020 verscheen het essay Kabinet van Heidegger.