Tussen nietsdoen en niet-doen

In de voorbije vakantieperiode ontving ik een aantal berichten waarin reikhalzend naar het vakantieplezier van het nietsdoen werd uitgekeken. Ik bedacht dat er ook nog zoiets is als niet-doen. Handen op de rug, lippen op elkaar, enkel maar kijken en luisteren. Om dan mogelijkerwijs in contact te komen met minder vanzelfsprekende lagen in ons brein en bewustzijn. De hierbij gevoegde reisverhalen zijn in het spanningsveld tussen nietsdoen en niet-doen ontstaan. Het eerste op een verlaten strand in Zuid-Spanje en het tweede tijdens een rondreis door Zuid-Italië. Als uitsmijter een beeldverslag van De leeuw van de Minervois.

Verlaat afscheid van Gerard Reve
Ga voor deze tekst naar ‘de illusie van de zelfbepaling’.
Aanleiding voor dit verhalend essay was De kroniek van een schuldig leven van Nop Maas.

Castel del Monte
Ga voor deze tekst naar ‘de illusie van de zelfbepaling’.
Wat begint als een argeloos bezoek mondt al snel uit in een onderzoek naar de achtergrond van dit bijzondere gebouw en haar bouwheer Frederik II van Hohenstaufen.

De leeuw van de Minervois

Over Bram Zoon

Bram Zoon komt uit een gezin van zeven jongens en een meisje. Hij studeerde bedrijfs- en organisatiekunde in Rotterdam (EUR) en Utrecht (Master of Management Change). In december 2010 debuteerde Zoon met Gloed van Liefde, een egodocument. Twee jaar later volgden Egbert Reitsma: architect en kunstschilder en Hemelsplein, een novelle over de zoektocht naar waarheid van econoom Jacob Walbeek. Maart 2014 verscheen De rots van Calpe, waarvan nog datzelfde jaar een tweede druk verscheen. In datzelfde jaar werd Glow of Love bij America Star Books gepubliceerd. In juni 2015 kwam De illusie van de zelfbepaling uit, een bundeling van filosofische essays; prof. dr. Frans Jacobs schreef het voorwoord. Onlangs (september, 2018) kwam de novelle Villa Minerva - Kroniek van een dagboekschrijver, uit bij Brave New Books. Maart 2020 verscheen het essay Kabinet van Heidegger.